Nazwa inna polska; uszak niebieski
Nazwa angielska; Blue Eared Pheasant
Nazwa niemiecka; Blauer Ohrfasan
Nazwa rosyjska; Голубой ушастый фазан
Podgatunki: nie ma
Występowanie; centralne Chiny, wysokogórskie lasy iglaste
Status w Hodowli ptaków; bardzo pospolity i łatwy w hodowli.
Rozmnażanie; W drubim roku, czasami zdaża sie ze w pierwszym roku, monogamiczny
Ilość jaj; 7-12
Czas wysiadywania, inkubacja; 27-28 dni
Pożywienie; przeważnie różne części roślin, owoce, nasiona i rożne drobne owady.

Moje doświadczenie: Pierwsze uszaki nabyłem w 1996 roku. Jest to gatunek bardzo pospolity i łatwo się rozmnażający. Monogamiczny, rozmnaża się już w pierwszym roku (czasami dopiero w drugim) pierwsze jaja składa ok. 1-12 kwietnia od 12 do ponad 20 jaj złożonych w sezonie. Zapłodnienie raczej jest dobre i wylęgowość ok. 80%. Z odchowaniem pisklaków też nie ma problemów. Gatunek podatny na choroby mykoplazmy i robaczyce układu trawiennego i syngamoza. Trzeba dwa razy w roku odrobaczywiać, a syngamozę podłapują tylko na skażonych wybiegach. Uszaki niebieskie bywają agresywne, co do drugiego gatunku. Nie poleca się trzymać z innymi bażantami w jednej wolierze. Uszaki karmimy tak samo jak inne bażanty, latem potrzebują więcej zieleniny. Gniazdo to dość głęboka dziura wykopana w ziemi. Samica dba dość dobrze o jajka w gnieździe. Potrafi kilka razy zaglądać i przykrywać je lub mieszać. Uszaki czasami potrafią dziobać i zjadać jajka. Woliery większe jak na bażanty złociste, czy kiśce. Woliery około 10 metrów kwadratowych.

fotografia uszaka siwego.

Uszak siwy

© Tragopan Polska