kuropatnik nepalski ( Ithaginis cruentus )

Nazwa inna polska; bażant krwisty
Nazwa angielska; blood pheasant
Nazwa niemiecka; blutfasan
Nazwa rosyjska; Багряный Фазан, Итагин
Podgatunki:
Ithaginis cruentus cruentus
Ithaginis cruentus beicki
Ithaginis cruentus geoffroyi
Ithaginis cruentus kuseri
Ithaginis cruentus marionae
Ithaginis cruentus michaelis
Ithaginis cruentus rocki
Ithaginis cruentus holoptilus
Ithaginis cruentus berezowskii
Ithaginis cruentus annae
Ithaginis cruentus clarkei
Ithaginis cruentus tibetanus
Ithaginis cruentus sinensis
Ithaginis cruentus affinis
Ithaginis cruentus cruentus
Występowanie; występuje na wysokości 4600 latem i 2700 zima, na linii lasu sosnowego, jodłowego i krzewów rododendronów. Kuropatnik nepalski żyje na alpejskich wysokościach Himalaje w Indiach, Nepalem, Sikkim, Bhutanem, Birmą i Chinami. Odizolowana grupa żyje w Chinach gdzie jest wciąż obfita i oswojona, i nie nękana przez człowieka. Liczba ptaków w środowisku jest szacowana na około 10000 sztuk, chociaż ta liczba jest w przybliżeniu. Zimą łączą się w małe stadka 5-30 sztuk, a wiosną dzielą się na pary. Bardzo słabo lata, ale dobrze biega.
Status w Hodowli ptaków; Gatunek był ostatnio rozmnożony w Belgii i Niemczech. Kuropatnik nepalski był importowany bardzo rzadko i większość z nich umarła wkrótce po imporcie. 25 lat temu przywieziono ten gatunek z Nepalu do Wielkiej Brytanii, Ameryki i Szwajcarii. Nie powiodły się próby zaaklimatyzowania tego gatunku i wszystkie sztuki padły. Prawdopodobnie jeszcze długo nie będzie dostępny w hodowlach prywatnych. Jedyna hodowla tego gatunku znajduje się w Belgii.
Krótki opis; 43 cm samiec i 39cm kura, całkowicie w odróżnieniu od jakiegokolwiek innego bażanta gatunek jest wyglądem podobny do kuropatwy w zarówno wielkości jak i kształcie. Główne różnice w podgatunku jest ilością czerwonego na piersi i wyglądem piór wkoło głowy. Samice są od brązowego do brązowo szarego ubarwienia.
CITES B
Rozmnażanie; w pierwszym roku gatunek typowo monogamiczny. Gniazda w środowiskach naturalnych są zrobione na ziemi, w gnieździe przeważnie 6-7 jaj. Okres znoszenia jaj w naturze od kwietnia do czerwca, w niewoli kwiecień maj. Kogut pilnuje wysiadującą kurę i ostrzega ją o niebezpieczeństwie.
Ilość jaj; 5-12
Czas wysiadywania, inkubacja; 27-28 dni
Pożywienie; przeważnie różne części roślin, owoce, nasiona i rożne drobne owady.

Na fotografii powyżej jest samiec, na dole samica. Są to nie duże bażanty, wielkością trochę większe od kuropatwy.

Fotografia zrobiona u hodowcy w Belgii