kiściec syjamski ( Lophura diardi )

Nazwa inna polska; bażant prałat
Nazwa angielska; Siamese Fireback, Diard's Fireback
Nazwa niemiecka; Prälatfasan
Nazwa rosyjska; Сиамская лофура
Podgatunki: nie ma
Występowanie; Tajlandia i do Wietnamu, gęste lasy liściaste i bambusowe, tereny górzyste, tendencja spadkowa.
Status w Hodowli ptaków; gatunek często spotykany w hodowlach na zachodzie, w polsce malo popularny
Krótki opis; w drugim roku
Rozmnażanie; bardzo łatwe, na jednego samca kilka samic. Samiec do rozrodu dwu letni a samica jednoroczna. Gatunek poligamiczny.
Ilość jaj; 5-8
Czas wysiadywania, inkubacja; 24 dni
Pożywienie; przeważnie różne części roślin, owoce, nasiona i rożne drobne owady.

Moje doświadczenie: Bażanty syjamskie nie maja jakiś specjalnych wymagań żywieniowych i hodowlanych. Jedynie zima muszą być w cieplejszych pomieszczenia, a przeważnie przez pierwsza zimę. W drugim roku mogą zimować w zewnętrznej wolierze, pod warunkiem ze nie chodzą po śniegu i woliera jest bez przeciągów. Grzędy do spania powinny mieć grube, tak żeby zima im palce nie marzły. Jest to bardzo łagodny i spokojny gatunek bażanta. W wolierach najlepiej trzymać parami, są to ptaki monogamiczne.

Zdjęcie zrobione w hodowli w Czechach