Kuroczub ( Pucrasia macrolopha )

Nazwa inna polska; koklas
Nazwa angielska; Koklass Pheasant
Nazwa niemiecka; Schopffasan oder Koklassfasan
Nazwa rosyjska; Коклас фазан
Podgatunki:
Pucrasia macrolopha macrolopha
Pucrasia macrolopha biddulphi
Pucrasia macrolopha bethelae]
Pucrasia macrolopha castanea
Pucrasia macrolopha darwini
Pucrasia macrolopha joretiana
Pucrasia macrolopha meyeri
Pucrasia macrolopha xanthospila
Pucrasia macrolopha nipalensis
Pucrasia macrolopha ruficollis
Występowanie; w górzystych obszarach z iglastymi albo mieszanymi lasami, na granicy lasów i krzewów na wysokości 4580 m.n.p. na zimę schodzą w dół na obszary bardziej korzystne i obfite w pokarm. Zamieszkuje zachodnie Himalaje; Afganistan, Pakistan, Indie, Nepal, Chiny
Status w Hodowli ptaków; bardzo pospolity w hodowlach
Krótki opis; samice szare, szarobrązowe, wyglądem przypominają trochę samice olśniaka himalajskiego. Samce nie są tak ubarwione jak większość bażantów, na głowie posiadają po bokach dwie kępy piór, które stawiają w momencie podniecenia. Ciemno zielonkawa głowa.
Rozmnażanie; w pierwszym roku
Ilość jaj; 8-12 jaj
Czas wysiadywania, inkubacja; 26-27 dni
Pożywienie; przeważnie różne części roślin, owoce, nasiona i rożne drobne owady.

Hodowla: Bardzo ciekawy bażant. W hodowli nie ma z tym gatunkiem bażanta większych problemów. Nasze zimy znosi bez problemu, woliery powinny być dość duże. Pokarm to przewaga zieleniny, nawet zielenina może być podawana do 60%-80%. Są to bażanty monogamiczne, nie polecam trzymać z samcem więcej samic. Odchów młodych pisklaków wbrew teorii i mitach jakie chodzą, też nie ma problemów. Młode same pobierają pokarm, i nie trzeba ich karmić. Odchowują się tak samo jak inne bażanty.
Ptaki są bardzie wrażliwe na choroby układu pokarmowego. I dlatego woliery powinny być utrzymywane w czystości i suche.

Fotografie pochodzą z mojej hodowli. Kuroczub ( Pucrasia macrolopha nepalensis )