Preriokur wyżynny Centrocercus minimus

Inna polska nazwa; cietrzew wyżynny
Nazwa angielska; Gunnison Sage-grouse
Nazwa niemiecka; Gunnison-Beifußhuhn
nazwa rosyjska; Гуннисонский тетерев;
Występowanie; Zasięg jego występowania ograniczony jest do południowo-zachodniej części Kolorado i południowo-wschodniej części Utah, z dużą populacją w dolinie rzeki Gunnison (stąd jego angielska nazwa zwyczajowa: Gunnison Sage-Grouse).
Krótki opis; ptak odkryty w latach 90 XX wieku, głównie za sprawą wysokiego podobieństwa do preriokura ostrosternego i został opisany jako nowy gatunek w 2000 r. stając się pierwszym nowym gatunkiem ptaka z USA, opisanym od XIX wieku. Pożywienie to przeważnie rośliny, latem jedzą też owady
Waga; około 1.5-1.9 kilogramów, samiec 44-51 cm, samice 32-38 cm
Ilość jaj; 6-8 jaj
Czas wysiadywania; 25-27dni, skromne gniazdo wygniecione w trawie.

Gatunek nowo odkryty w 1996 roku i uznany za osobny gatunek w 2000 roku. Gatunek mocno rozdrobniony i zagrożony.
Występuje w południowo-wschodnie Kolorado i jeden w południowo-wschodnim Utah, USA. Są to tereny porośnięte bylicą trójzębną (Artemisia tridentata), jałowcem, i trawami.
Jego dieta składa się przeważnie w większości z Bylicy trójzębnej, rożnych roślin i częściowo z owadów. W hodowlach w Europie nie występuje. Jest hodowany w Ameryce w celu zwiększenia populacji.
Preriokur tak jak inne głuszcowate, maja bardzo ciekawe toki. Ale są podobne do toków cietrzewia ostrosternego, ale mniej efektowne. W marcu, kwietniu na tokowisku pojawiają się samice. Samce nadmuchują worki gardłowe i wydaja bębniący dźwięk. Dźwięk jest dużo cichszy jak u kuzyna ostrosternego. Samica składa od sześciu do ośmiu jaj w zagłębieniu w ziemi pokryte trawą. Gniazdo jest zwykle pod krzakiem bylicy. Samica po zniesieniu wszystkich jaj, zaczyna inkubację, która trwa 25-27 dni. Młode po wylęgnięciu, żywią się przeważnie owadami do kilku tygodni. W wieku 12 tygodni przechodzą na dietę roślinną.

Linki do strony z opisem i fotografią

http://www.birdlife.org