Hodowla preriokurów
Preriokur ostrosterny (Centrocercus urophasianus)
Inna polska nazwa; cietrzew ostrosterny
Nazwa angielska; Sage grouse
Nazwa niemiecka; Beifußhuhn
nazwa rosyjska; Полынный тетерев
Podgatunki;
Centrocercus urophasianus phaios Western Sage Grouse
Centrocercus urophasianus urophasianus Eastern Sage Grouse
Występowanie; równiny USA i Kanady.
Krótki opis; Raczej bardzo rzadko występuje w hodowlach prywatnych.
Pożywienie to przeważnie rośliny, latem jedzą też owady
Waga; około 2-3.2 kilogramów kury, koguty 4-5 kilogramów, długość 53-76 cm
Ilość jaj; 7-8 jaj
Czas wysiadywania; 25-27 dni, skromne gniazdo wygniecione w trawie,
dobrze ukryte w krzakach.
Występuje w południowo-wschodniej Kanadzie (Alberta i Saskatchewan) i zachodniej USA (Washington, Montana, Dakota Północna, Dakota Południowa, Wyoming, Idaho, Oregon, Kalifornia, Nevada, Utah i Colorado).
Są to tereny porośnięte przeważnie bylicą trójzębną (Artemisia tridentata), jałowcem,
innymi roślinami i trawami.
Jego dieta składa się przeważnie w większości z Bylicy trójzębnej, rożnych roślin i częściowo z owadów. W hodowlach w ogóle nie występuje, ze względu na ich dietę i specyficzny sposób odżywiania. Ciekawostka jest że te preriokury nie mają mięśni żołądka.
I dlatego nie mogą strawić twardego pokarmu, takiego jak ziarna zbóż, czy inne nasiona.
Polska nazwa pochodzi od ostro zakończonych sterówek w ogonie. Angielska jest całkiem inna Sage grouse, nazwa od występowania i głównego składniku pożywienia.
Preriokur tak jak inne głuszcowate, maja bardzo ciekawe toki. Na tokowisku zbiera się nawet do kilkuset osobników płci męskiej. W marcu, kwietniu na tokowisku pojawiają się samice. Samce nadmuchują worki gardłowe i wydaja bębniący dźwięk.
Samica składa od sześciu do dziewięciu jaj w zagłębieniu w ziemi pokryte trawą. Gniazdo jest zwykle pod krzakiem bylicy. Samica po zniesieniu wszystkich jaj, zaczyna inkubację, która trwa 25-27 dni.
Młode po wylęgnięciu, żywią się przeważnie owadami do kilku tygodni. W wieku 12 tygodni przechodzą na dietę roślinną.
W hodowli w Europie nie wystepuje.
© Hodowla głuszcowatych